φαλαγγομαχώ

-έω, Α

1. μάχομαι μαζί με άλλους σε φάλαγγα

2. (γενικά) μάχομαι στις τάξεις τού στρατού («πῶς ἄμα δυνήσεται ἱππομαχεῑν τε καὶ φαλαγγομαχεῑν καὶ πυργομαχεῑν;», Ξεν).

[ΕΤΥΜΟΛ. < φάλαγξ, -αγγος + -μαχῶ (< -μάχος < μάχομαι), πρβλ. ναυ-μαχῶ).